Εκλογές 2010: Μέσα από το πρίσμα ενός πολίτη
Με πυρετό (όχι από το ποιος θα βγει, αλλά από ίωση μάλλον), παρακολουθώ κάποια κανάλια για την πορεία των φετινών αυτοδιοικητικών εκλογών. Πώς γίνεται βρε παιδί μου, όλα τα κόμματα να είναι κερδισμένα. Όλοι κερδίζουν σε μονάδες, όχι ανέβασαν τα ποσοστά τους στον τάδε δήμο, όχι η υποστήριξη που δώσανε στον υποψήφιο τον βοήθησε για να εκλεγεί και άλλα τραγελαφικά του πισινού.
Πάρτε το χαμπάρι κύριοι! Ο ΕΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΨΗΦΙΣΕ. Πόσο μάλλον σήμερα, στο δεύτερο γύρο των εκλογών, που το ποσοστό της αποχής είναι ακόμη μεγαλύτερο.
Πώς είναι δυνατόν κύριε πολιτικέ, που η μόνη δουλειά που έχεις κάνει στη ζωή σου είναι να αναρριχηθείς μέσω της -και καλά- εμπλοκής με τα κοινά, αφού έχεις φιλήσει κατουρημένες ποδιές (λέμε τώρα, για τους περισσότερους ίσως να μη χρειάστηκε) να μιλάς για νίκη, όταν ο ένας στους δύο δε σε ψήφισε; Η αποχή ως φαινόμενο δε σου λέει τίποτα; Δε σου περνάει το μήνυμα ότι σε φτύνει κατάμουτρα ο ψηφοφόρος που σε απαξιώνει με το να αποφασίζει να μην προσέλθει στην κάλπη; Δε σου λέει ότι χέστηκε για τις εκλογές, αυτό που τον νοιάζει είναι πως θα πληρώσει το ενοίκιο που έρχεται, τα φροντιστήρια των παιδιών, το φαγητό, τους λογαριασμούς που δεν σταματάνε να έρχονται, όταν σου κόβουν εσένα δώρα, επιδόματα, δέχεσαι με το έτσι θέλω μειώσεις μισθών ή χάνεις τη δουλειά σου και όταν όλα γύρω σου ακριβαίνουν αντί να φθηνήνουν και προσπαθείς να τα φέρεις πέρα μέσα σε αυτό τον κυκεώνα; Φυσικά και χέστηκε, γιατί ξέρει ότι εσύ ποτέ δεν δούλεψες στη ζωή σου, ποτέ δεν έκανες ένα μεροκάματο ή μια τίμια δουλειά για να βγάλεις τα προς το ζην για να δεις πως βγαίνει το ευλογημένο το ψωμί, απλά εκμεταλλεύτηκες τη θέση του πατέρα σου που είχε ήδη εμπλεκεί με τα κοινά, χρησιμοποίησες το όνομά του και τις διασυνδέσεις του για να εκλεγείς. Κατά τα άλλα «είναι καλό παιδί ο τάδε, θα κάνει δουλειά στο δήμο, πρέπει να τον ψηφίσουμε».
Σίγουρα μέσα σε όλα αυτά, υπάρχουν και τίμιοι άνθρωποι που όντως θέλουν να κάνουν δουλειά και να προσφέρουν έργο στην πατρίδα τους. Όμως, όπως είπε και ο Μαυρογιαλούρος στην ταινία «Υπάρχει και φιλότιμο»:
Εγώ μπορεί να έχω όλη την καλή διάθεση να σου κάνω εγχείρηση καρδιάς. Εσύ θα καθίσεις να στην κάνω;
Που σημαίνει ότι για να βγεις πρέπει να έχεις τα «κονέ». Η καλή πρόθεση δεν φτάνει.
Εκεί έφτασε λοιπόν ο πολίτης. Έχει απαξιώσει το πολιτικό σύστημα. Όλα είναι ίδια και ίδια, κανείς δεν αλλάζει κάτι.
Είδα και το μήνυμα του πρωθυπουργού. Κάτι μου λέει ότι από αύριο περιμένουμε νέα μέτρα γιατί δεν βγαίνουν τα έσοδα. Βοήθειά μας.
Να είστε καλά.
