Φίλε οδηγέ, πού πας;
Τις προηγούμενες μέρες παρακολουθούσα ένα σεμινάριο για διαχείριση Oracle δυτικά, στο City Gate κοντά. Το μεσημέρι έπρεπε να περάσω από το κέντρο προκειμένου να γυρίσω ανατολικά, από τη μια άκρη της πόλης στην άλλη με λίγα λόγια. Επέλεξα την Αγίου Δημητρίου και πήγαινα σχετικά καλά. Το θέμα είναι ότι στο δρόμο έβλεπες διάφορες συμπεριφορές-καφρίλες των Ελλήνων οδηγών. Κάπου εκεί στο Αριστοτέλειο, βλέπω τον ποδηλατόδρομο που χάραξε ο Δήμος. Σε ένα μεγάλο μέρος του είδα με έκπληξή μου ότι δεν υπήρχε εμπόδιο πάνω σε αυτόν. «Μωρέ μπράβο», σκέφτομαι. Δυστυχώς και ενώ προχωρούσα και φτάνοντας έξω από το ΑΧΕΠΑ, εκεί λοιπόν είχε παρκαρισμένα αυτοκίνητα, είτε με αλάρμ είτε χωρίς, ταξί σταματημένα, κτλ. Εν τω μεταξύ ακολουθούσε από πίσω ένας ποδηλάτης (ω ναι, υπήρχε και ποδηλάτης). Σκέφτομαι «αυτός τώρα από πού θα πάει;». Πιο κάτω βλέπω παρκαρισμένα αυτοκίνητα πάνω σε πεζοδρόμια, σε γωνίες δρόμων όπως όπως. Εκεί στο φανάρι της 3ης Σεπτεμβρίου που απαγορεύεται να στρίψεις προς αριστερά (πηγαίνοντας ανατολικά) και υπάρχει απαγορευτικό σήμα, με το που ανάβει πράσινο, ο πρώτος βγάζει αριστερό φλας για να στρίψει, εμποδίζοντας έτσι τους από πίσω. Πιο κάτω στο φανάρι με την Κατσιμήδη που βγαίνει στον περιφερειακό, αυτοί που θέλουν να στρίψουν αριστερά για να μπουν στην Κατσιμήδη κοντεύουν να σχηματίσουν 3 ουρές, ενώ φυσιολογικά υπάρχει μία. Εντάξει, έχει κίνηση φίλε μου, αλλά γιατί δεν μπορείς να περιμένεις υπομονετικά όπως οι οδηγοί που βρίσκονται στο σωστό ρεύμα και πρέπει να πας διπλοσειρά; Σε άλλο φανάρι, ανάβει κίτρινο, μετά κόκκινο. Βλέπω εγώ από αρκετά πίσω, έχει ανάψει κόκκινο και να φεύγουν 2-3 αυτοκίνητα ακόμη. Μου έρχονται στο μυαλό τα σκιτσάκια των ΑΜΑΝ για τους οδηγούς, αλλά δυστυχώς δε μου φαίνεται τόσο αστείο όσο το βλέπω στην πραγματικότητα...
Δεν ξέρω, λέτε να είμαι γραφικός...;