Την φάγαμε... Με το κουταλάκι.
Πόσο χαίρομαι που επιτέλους τελείωσε άλλη μια Eurovision. Δεν είδα ούτε δευτερόλεπτο, εκτός από μια κλεφτή ματιά πηγαίνοντας στην τουαλέτα για κατούρημα. Χαίρομαι ιδιαίτερα που ήρθαμε έβδομοι, διαψεύδοντας όλες τις παπάρες που ακούγαμε από εδώ κι από εκεί, ότι μπορεί να πάρουμε την πρώτη θέση και τα γνωστά κουραφέξαλα που ακούμε κάθε χρονιά («φέτος είναι διαφορετικά, έχουμε το Σάκη, είμαστε σίγουρα φαβορί»...).
Άντε τώρα να ακούς την(-ον) κάθε φαρμακόγλωσσα(-ο) στην τηλεόραση γιατί δεν ήρθαμε πρώτοι για τις επόμενες δύο βδομάδες τουλάχιστον. Ρε δεν πάτε να πνιγείτε καλύτερα;