Έλλειψη υποδομής...

Πήγα πριν λίγες ώρες με το αυτοκίνητο σε ένα κατάστημα για ψώνια στο Ρετζίκι (βασικά λίγο πιο πάνω). Παρασκευή απόγευμα, η κίνηση αρκετή. Για άλλη μια φορά επιβεβαίωσα τον κανόνα ότι στη χώρα μας τίποτα δε γίνεται βάσει σχεδίου, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν έστω οι βασικές υποδομές. Για άλλη μια φορά επιβεβαίωσα ότι οι περισσότεροι κοιτάνε να βολευτούνε όπως μπορούνε, αδιαφορώντας για τον υπόλοιπο κόσμο.

Για να γίνω πιο συγκεκριμένος. Ο Δήμος Πεύκων θεωρείται ένας από τους πλούσιους σε ανάπτυξη δήμους, με τις τιμές των ακινήτων να είναι σε υψηλά επίπεδα και γενικότερα, θεωρείται ένα καλό σημείο για να έχεις την κατοικία σου. Ωστόσο, περνώντας από τον κεντρικό δρόμο, καταλαβαίνεις ότι κάτι λάθος πρέπει να έχει συμβεί (και δυστυχώς ο Δήμος Πεύκων δεν είναι ο μόνος δήμος που συμβαίνει αυτό). Διαπιστώνεις ότι ο δρόμος είναι από τους χειρότερους. Ένας δρόμος με κάκιστο οδόστρωμα, λακούβες σε εκατοντάδες σημεία, ένας δρόμος με μια λωρίδα κυκλοφορίας ανά ρεύμα, με αποτέλεσμα τα εκατοντάδες (ή χιλιάδες) αυτοκίνητα να συνωστίζονται τα πρωινά με τους οδηγούς τους που θέλουν να πάνε στις δουλειές τους, σχηματίζοντας ουρά ακόμη από το φανάρι στο κέντρο του Ρετζικίου μέχρι τη διασταύρωση για τον περιφερειακό. Ένας δρόμος (που είναι ο ένας από τους δύο δρόμους που οδηγούν από τη δυτική Θεσ/νίκη προς το νοσοκομείο Παπανικολάου), ο οποίος περνάει μέσα από τη ζωή της περιοχής, με σχολεία δίπλα, πεζούς να προσπαθούν να κινηθούν μεταξύ των παρκαρισμένων αυτοκινήτων σε πεζοδρόμια (όπου αυτά υπάρχουν και δεν αποτελούν καθόλου μα καθόλου πλειοψηφία) και μεταξύ των χωμάτων από τα σκαψίματα που γίνονται προκειμένου να περάσουν νέους σωλήνες και καλώδια, ένας δρόμος ιδιαίτερα επικίνδυνος για τα μικρά παιδιά που κυκλοφορούν στην περιοχή. Βλέποντας δυστυχώς όλα αυτά, αντιλαμβάνομαι για ακόμη μια φορά ότι στη χώρα μας δεν υπάρχει πρόβλεψη για ένα σωστό δρόμο, πεζοδρόμιο ή οτιδήποτε άλλο που βοηθά τον πεζό και τον πολίτη, πρόβλεψη που με τον καιρό θα δώσει την απαραίτητη υποδομή για μια ανθρώπινη ζωή, χωρίς άγχος και νεύρα (το να συνοστίζεσαι τα πρωινά για να πας στη δουλειά σου με το αυτοκίνητο, δεν είναι και το καλύτερο συναίσθημα, χαίρομαι πραγματικά το καλοκαίρι που αραιώνουν τα αυτοκίνητα και μέχρι να βγεις στην έξοδο για περιφερειακό από το σημείο «Κόκκορας» της Νεάπολης κάνεις τη διαδρομή χωρίς να πατήσεις καν το φρένο). Γι' αυτό βλέπεις αυτό το μπάχαλο των οικοδομών, η μία κολλητή με την άλλη, με 2 μέτρα πεζοδρόμιο (καλά, για δέντρα ή φυτά έτσι για δείγμα πρασίνου δεν το συζητάμε καν) και με ένα δρόμο διπλής κατεύθυνσης που σε πλάτος είναι ακριβώς δύο αυτοκίνητα, που πρακτικά γίνεται ενός αυτοκινήτου λόγω των παρκαρισμένων αριστερά ή δεξιά. Ανοικοδόμηση, ανοικοδόμηση, ανοικοδόμηση χωρίς σχέδιο, απλά να χτίζουμε αδιαφορώντας για την αισθητική της περιοχής και (το σημαντικότερο) τις συνθήκες για καλύτερη διαβίωση. Τώρα θα μου πείτε, ποιος θα το ορίσει αυτό, το ποιος θα χτίσει και πού; Το κράτος; Ναι, κύριε, το κράτος. Αλλά κι εκείνο τι να πρωτοκάνει... Πιστεύω ότι δεν υπάρχει διαμέρισμα ή κατοικία στη χώρα μας που να είναι 100% νόμιμο βάσει των σχεδίων που έχουν κατατεθεί στην Πολεοδομία και αν υπάρχουν να τα βγάλουμε φωτογραφίες για δείγματα. Παντού παρανομίες, αυθαιρεσίες και καγκουριές, προκειμένου να γίνει η δουλειά μας και στα @@ μας ο δίπλα.
Και δυστυχώς το κακό δεν είναι μόνο με όσα λέω παραπάνω. Είναι γενικότερο και επεκτείνεται σε όλους τους τομείς της ζωής. Πότε θα υπάρξουν αυτές οι έρημες οι υποδομές ώστε να γίνουμε πιο άνθρωποι, και απέναντι στον εαυτό μας, αλλά και απέναντι στο συνάνθρωπό μας...; Πότε;