Αφορμή της παρούσας καταχώρησης είναι η εξέλιξη της τεχνολογίας. Πλέον είμαι συνδρομητής με γραμμή VDSL (είμαι σε μία από τις περιοχές που άρχισε να παρέχεται νωρίς) με γραμμή 50/5 Mbps (download/upload). Το σκέφτομαι και δεν κρύβω ότι μου έρχονται στο μυαλό αναμνήσεις από το 2005, όταν μίλησα με το 134 του ΟΤΕ και έκανα αίτηση για γραμμή ADSL...
Έμενα στο πατρικό μου τότε, εργένης, με τους γονείς μου (κλασικός 30άρης Έλληνας γιος 
), εργαζόμενος μεν, και ένα από αυτά που θεωρούσα ως συνδρομή μου στο σπίτι τότε ήταν να πληρώνω τους λογαριασμούς (δούλευα έτσι κι αλλιώς, δεν είχα θέμα), οπότε αποφάσισα να επωμιστώ το κόστος μιας ADSL γραμμής. Έτσι λοιπόν, τηλέφωνο στο 134 του ΟΤΕ, μέσα σε διάστημα λίγων λεπτών τηλέφωνο επιβεβαίωσης της αίτησης πίσω από τον ΟΤΕ (!), απόγευμα κιόλας. Δε θυμάμαι πόσες μέρες χρειάστηκε να ενεργοποιηθεί η γραμμή, φαντάζομαι καμιά βδομάδα. Μερικοί θα θυμάστε ότι τότε, η συνήθης πρακτική ήταν να έχεις ενεργοποιημένη ADSL γραμμή από τον ΟΤΕ και να αγοράζεις ξεχωριστά συνδρομή για internet, γιατί τα μερίδια των εναλλακτικών φορέων τηλεφωνίας τότε, δεν ήταν όσα είναι σήμερα. Έτσι λοιπόν, θυμάμαι την πρώτη μου συνδρομή να είναι με μια κάρτα internet της Forthnet, που ίσχυε για ένα μήνα. Δυστυχώς, ποσά δε θυμάμαι. Με τέτοιες κάρτες ή 3-μηνες συνδρομές την έβγαζα. Φυσικά, η πρώτη τότε σύνδεση ήταν στα 256Kbps download, δυστυχώς το upload δεν το θυμάμαι καν. Φυσικά η σύνδεση πετούσε σε σχέση με τις dial-up συνδέσεις των (θεωρητικών) τότε 56Kbps και το always-on ήταν απλά κορυφή, όποτε χρειαζόσουν κάτι, άνοιγες τον browser και έψαχνες επιτόπου, απλά χλιδή. Τότε ήταν που μυήθηκα στο Gentoo Linux, γιατί ήταν μια διανομή που απαιτούσε internet προκειμένου να κατεβάζεις ενημερώσεις κτλ. Φυσικά, ακόμη με Gentoo είμαι, αθάνατο. Από τότε, πολλά πράγματα άλλαξαν, κάποια έμειναν ίδια (βλέπε Gentoo).
Οπότε, μόνο με τα νούμερα κανείς τρομάζει. 256Kbps τότε, 50Mbps σήμερα. Μιλάμε για πολλές τάξεις μεγέθους διαφορά. Μέσα σε αυτά τα χρόνια, άλλαξαν πολλά, από τεχνολογικής απόψεως. Τότε ήμουν με μονοπύρηνο υπολογιστή με 512MB RAM, σήμερα με 4-πύρηνο (και παλιό σχετικά) με 8GB RAM, στα 64-bit. Το internet τότε ήταν απλό, με τις σελίδες να μην είναι (τόσο) φορτωμένες με γραφικά, Javascript, AJAX, κτλ. Σήμερα, μια σύνδεση ADSL στα 256Kbps, απλά θα φάνταζε το ανέκδοτο της εποχής προκειμένου να εξυπηρετήσει τις ανάγκες ενός απλού χρήστη που κάνει χρήση του internet.
Θυμάμαι μια φωτογραφία στο G+, που έδειχνε ένα απλό κινητό, μια φωτογραφική μηχανή, ένα σημειωματάριο, μια βιντεοκάμερα και άλλες τέτοιες συσκευές κάποια χρόνια πριν και από κάτω έδειχνε μια συσκευή που αντικαθιστούσε εν δυνάμει όλες τις παραπάνω στην εποχή μας, ένα smartphone συγκεκριμένα. Συμπέρασμα; Η τεχνολογία προχωράει με γρήγορους ρυθμούς. Καλώς ή κακώς, εμείς (ο απλός καθημερινός άνθρωπος) πρέπει να συμβαδίζει για να μη μένει πίσω σε εξελίξεις. Αλλάζουν οι απαιτήσεις και πρέπει να μάθουμε να προσαρμοζόμαστε. Η τεχνολογία όσο πάει και γίνεται μέρος της δουλειάς μας και πρέπει να μάθουμε να είμαστε εξοικειωμένοι με αυτήν, γιατί χωρίς αυτή, δε θα έχουμε ένα σημαντικό εργαλείο για τη δουλειά μας. Ωστόσο, ο ψηφιακός αναλφαβητισμός στην εποχή μας παραμένει σε υψηλά επίπεδα και τα βήματα που γίνονται για την εξάλειψή του είναι λίγα και ανεπαρκή.
Πρέπει να μάθουμε να είμαστε εξοικειωμένοι με την τεχνολογία περισσότερο...
