Καιρό έχω να γράψω. Η ζέστη δυστυχώς δεν αφήνει πολλά περιθώρια. Σε κουράζει και δε θες να ασχοληθείς με τίποτα. Παρακάτω ορισμένες σκηνές της καθημερινότητας.
Σε γραμματεία κλινικής: Ο ένας υπολογιστής τρέχει την εφαρμογή με τους φακέλους των ασθενών, ο άλλος για να τυπώνει παραστατικά. Στον πρώτο υπολογιστή χρειάστηκε να γίνει αλλαγή των στοιχείων του ασθενή. Μετά την αποθήκευση του ενημερωμένου φακέλου, ο χρήστης γυρνάει την οθόνη του υπολογιστή ώστε να μπορεί πιο εύκολα να αντιγράφει τα στοιχεία από τον υπολογιστή με την εφαρμογή των φακέλων του ασθενή στον δεύτερο υπολογιστή από τον οποίο τυπώνει τα παραστατικά (που γράφουν επάνω τα στοιχεία του ασθενή)... Συμπέρασμα; Οι δύο υπολογιστές δεν συνδέονται σε επίπεδο εφαρμογής, αλλαγή στον έναν, σημαίνει αλλαγή με το χέρι και στον δεύτερο. Να χαρώ μηχανογράφηση.
Στο ίδιο μέρος, υπάρχουν τρία ασανσέρ για την μετακίνηση του κόσμου. Και για τα τρία υπάρχουν δύο πλήκτρα με τα βελάκια για πάνω και κάτω, ανάλογα με το που θες να πας. Κάποιοι καλούν τα ασανσέρ πατώντας το σωστό πλήκτρο. Οι υπόλοιποι αφού πατήσουν το πλήκτρο που αφορά στη φορά μετακίνησής τους, πατάνε και το άλλο πλήκτρο σκεπτόμενοι μήπως δεν πήρε την εντολή το ασανσέρ με το πρώτο πάτημα, να την πάρει με το δεύτερο, χαλώντας έτσι την έστω υποτυπώδη δρομολόγηση των ασανσέρ. Εσύ κάθεσαι και τους βλέπεις και σκέφτεσαι διάφορα...
Στο δρόμο για Χαλκιδική και μέρες που είναι, έχει αρκετή κίνηση. Ο δρόμος υποτυπώδης για την κίνηση που δέχεται, ωστόσο στα περισσότερα σημεία του έχει δύο ρεύματα ανά κατεύθυνση και την βοηθητική λωρίδα. Οι περισσότεροι πάνε στα δύο ρεύματα, ωστόσο υπάρχουν οι «έξυπνοι» που μπαίνουν στη βοηθητική λωρίδα και προσπερνούν ταχέως τους υπολοίπους (από δεξιά). Τους βλέπεις και βρίζεις νοερά...
«Έλα μπαμπάκα» (με βαρύ το μπ), φωνάζει η μικρή και ξεχνάς όλες τις καφρίλες της καθημερινότητας.
σχόλια
Το τελευταιο ειναι το μονο που μπορει παντα να σε κανει χαρουμενο...! Silly daddy. :p